Kar gibi yumuşak yataklar var, bembeyaz… huzur veren. Yattığınız an sizin vücudunuzun izini alır, hiçbir yer onun kadar uymaz bedeninize… kendinizi fazla kaptırırsınız, onun büyülü bir havası vardır. Hiç anlamadan tehlikesini uyuklamaya başlarsınız. Öyle tatlı bir uykudur ki o, hayır denilemez. Ancak soğukluğu sonradan hissedilir. İliklerinize kadar sizi donduran soğukluğu… artık son evresidir büyünün, kaçamazsınız. Mecburen, bile bile o bembeyaz karın kucağına bırakıp, tatlı uykuya dalarsınız. Bir daha hiç uyanamayacığını bilmeden.
Bu uykudan kaçabilenler olur nadiren, ama onlarda da büyük hasarlar kalır, hastalıklar…
Kar gibi yumuşak o yatak; sevdiğinizin bedenir. Huzur veren bembeyaz büyü ise aşktır.
Şimdi en baştan bir daha okuyun, aşkın en doğru benzetmesi benim için. Peki sizin için?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder